zxzc

aaa4

-Wiedzialem... - szepnal Matt.

W tym momencie drzwi wejsciowe jeszcze raz trzasnely. Kilku nowych ludzi zaczelo rozmawiac z gangsterem, ktorego zostawiono na strazy. Nagle ciemne, stechle powietrze przecial strumien jaskrawego swiatla.

-Cholera...

Matt nie tyle wypowiedzial to slowo, co przedstawil je mimicznie. Sarah jeszcze mocniej sie do niego przytulila. Rozpaczliwie probowala zrozumiec mowione po chinsku zdania, udawalo jej sie jednak wychwycic jedynie pojedyncze slowa i tylko czasami jakis zwrot. Mimo to bylo jasne, ze Tommy Szeto jest zarowno wsciekly, jak i przerazony. Wszystko wskazywalo na to, ze komus - ani razu nie padlo nazwisko, ktore by rozpoznala - bardzo sie nie spodoba, gdyby Sarah i Mattowi udalo sie uciec i zaczeliby mowic. Ten, ktory zdolalby ich odnalezc, mogl sie spodziewac nagrody.

Probujac sie nie ruszac nawet przy oddychaniu, patrzyli, jak plamy swiatla poruszaja sie po suficie i omiataja pomost - z pewnoscia oswietlaly takze spody mat, na ktorych lezeli. Matt z podziwem uznal, ze wziecie ich na gore bylo ze strony Sarah genialnym posunieciem. Byl ciekaw, jak ich gniazdko wyglada z dolu. Prawdopodobnie wcale nie przypomina kryJowki. Jesli uda im sie wyjsc calo z tego kina, bedzie musial w szczegolny sposob podziekowac Sarah... Jesli. Swiatla i glosy w dole zblizyly sie do sceny. Promien przebil sie przez kratownice pomostu, potem nastepny. Swiatla przesunely sie wzdluz konstrukcji i wrocily. Sarah poczula, ze zaczyna drzec. Prawdopodobnie czujac jej ruch, Matt lekko odwrocil glowe i przycisnal usta do jej czola. W tym momencie jeden z mezczyzn w dole zlapal za drabine, metalowa konstrukcja zatrzesla sie. Kiedy wszedl na pierwszy szczebel, pochylila sie. Usta Matta mocniej przywarly do czola Sarah. Mezczyzna zrobil drugi krok w gore, potem trzeci. Nagle pomost sie uniosl i silnie zabujal - mezczyzna odepchnal sie od drabiny i zeskoczyl na scene.

-Nic nie ma - powiedzial.

Promienie latarek - przynajmniej te, ktore widac bylo z gory - zaczely sie przesuwac po innych czesciach sali. Uciekinierzy - przemoczeni i wycienczeni - walczyli z potrzeba poruszenia sie. Mrowily ich konczyny, miesnie zaczynaly dostawac skurczow. Dlonie i stopy przeszywalo zimno. Obejmowali sie mocno, by sie nie poruszyc ani nie jeknac - byli razem, ale bardzo od siebie oddaleni. Poszukiwania trwaly jeszcze mniej wiecej pol godziny. Tommy Szeto wyszedl wczesniej, ale jego ludzie bardzo dokladnie przeczesywali teren. Dwa razy otwarto i zamknieto drzwi wejsciowe. W koncu zapadla cisza. Sarah zaczela zmieniac pozycje, lecz Matt powstrzymal ja.

-Sa tu jeszcze - szepnal niemal bezglosnie. - Nie ruszaj sie. Lekko odwrocil glowe i nagle jego wargi dotknely jej warg. Gdzies z ciemnosci w dole dobiegl szelest ubrania i uslyszeli ciche chrzakniecie. Nie majac ochoty - ani odwagi - oderwac ust od warg Matta, Sarah przesunela reke w gore, az dotknela jego szyi. Lezeli tak przez nastepne dwie godziny - z zamknietymi oczami i zsynchronizowanym oddechem. Pilnujacy kina mezczyzna mniej wiecej co kwadrans ruszal sie albo robil jakis halas. Wreszcie - po bolesnej wiecznosci - wlaczyl walkietalkie i zaczal mowic po chinsku.

-Chce isc - szepnela Sarah.

Chinczyk przeciagnal sie i steknal. Poczlapal w glab sali. Znow otworzyly sie i zamknely drzwi. Potem zapadla cisza.

-Co sadzisz? - spytal Matt.

-Chyba nas nie znalezli.